Vakantie. Wat is dat ook alweer? Ja, dat gebeurt wanneer je al dik 5 jaar niet meer op vakantie bent geweest om de échte zon, zee en strand op te zoeken. Bloemendaal telt niet mee. Anno 2006 is mijn groene legitimatiebewijs (ik ben Indonesische) bewerkt met een grijze laag stof. Oké, zo zielig ben ik ook weer niet. Ik heb mezelf wel een paar keer getrakteerd op een paar speed stedentrips, maar dat waren bestemmingen die maximaal 5 uur verwijderd zijn van Amsterdam. Mijn vakantieverhalen van de afgelopen tijd bevatten geen mijn-luie-derrière-een-dag-lang-in-het-hete-zand scenario's.
Vorige week vond je me nog in Parijs. De stad van de Eiffeltoren, het gestreepte truitje, de baret, stokbrood en, bovenal, de stad van de liefde. Inderdaad, ik was daar met mijn vriend en, om helemaal in het liefdesthema te hangen, een vers-van-de-pers-Cupido-product koppel. Dit waren mijn reiscompagnons gedurende 6 dagen in the city of love.
Mijn vriend en ik zijn al geschikt voor ‘Ron’s Honeymoon Quiz’, behalve dat we zelf nog niet klaar zijn om richting het altaar te gaan; we zijn iets langer dan 2 jaar samen, we delen een huisje en hebben een gezamenlijke bankrekening. Maar in onze vriendenkring zijn wij een van de jongste lovey doveys. We hebben een vriendin met een verlovingsring rondlopen en een ander vriendinnetje is druk bezig met halve taarten eten en de babykamer inrichten. We hebben zelfs een vriendenkoppel waarbij het jawoord er al uit is. Daar zijn wij dus nog lang niet, maar na mijn Parijs uitje (bij dag 1 al!) ben ik er achtergekomen dat we allang het verliefdheidshonk zijn gepasseerd.
Aanwijzing 1: Voor vertrek komt de nieuwe lovematch om 05.45 uur hyper de pieper ons huis binnenstormen, terwijl vriendje en ik aan onze tweede espresso zitten en alsnog staand in slaap kunnen vallen. Hoe doe je dat na een paar uurtjes slaap? O ja, dat krijg je als je nog super powerboost vlinders in je buik hebt zitten.
Belletje 2: Het Cupido duo zit voorin de auto en rustig zijn ze niet. Ze zitten elkaar te slaan, te knijpen, te frunniken: het ‘meisje/jongen plagen, kusjes vragen’ spel, terwijl wij ons achterin afvragen wanneer het game over is. Wij willen gewoon nog even wat ZZ’s pakken. We nemen ieder een slaapkant en schoppen elkaar per ongeluk expres om in die foetushouding te kunnen liggen. Niets schattig verliefds aan dus op de achterbank.
Clue 3: Viva la France, bonjour Paris! We laden onze overgewicht bagage uit, we tossen om de slaapkamers, dus wat is het volgende wat we doen als je net in Parijs bent? Juist, we gaan de buurt verkennen, we nemen een duik in het zwembad, we gaan erop uit! O, of toch niet? Plak en Band gaan even liggen…
Alarm 4: De eerste dag in Parijs zit erop en we zijn bekaf. Terwijl wij onderweg zijn naar dromenland, gaan onze ogen én oren open door het gekraak vanuit de deur verder. Kraak, kraak, piep, piep. Ons ongevraagde kraakorkest gaat in versnelling 1, rustig naar z’n 2 en in volle vaart de 5 in. Als kleine kindjes proberen we onze lach in te houden met onze handen voor de mond.
Tja, verliefd zijn is heerlijk, maar houden van geeft mij ook een rijk gevoel. Helemaal in Parijs. Vooral als ik op de Eiffeltoren sta met een Paris by night uitzicht en vriendjelief opeens voor me op een knie gaat, mij recht in de ogen kijkt en… mijn veter strikt! Wat een schatje is hij ook…
Deel dit artikel
